SMEDEREVO, 23. januar 2018 – Predavanje istoričara dr Radivoja Radića „Srbija-nastanak kraljevine“ biće održano danas u 19 sati u Koncertnoj dvorani Centra za kulturu Smederevo, u okviru 29. Smederevskih svetosavskih svečanosti.
Tokom predavanja biće opisani procesi, okolnosti i delovanja ključnih aktera na putu izgradnje srpske države u srednjem veku, tačnije tokom 12. i početkom 13. veka. Na tom putu, krunisanjem Stefana Nemanjića 1217. godine i zadobijanjem statusa kraljevine, za srpsku državu obezbeđen je najviši mogući nivo nezavisnosti i značajno je unapređena njena pozicija u poretku država toga vremena, a njeno učvršćivanje i definisanje vezano je i za zadobijanje autokefalnosti Srpske pravoslavne crkve, do koga je došlo 1219. godine.
Predavanje profesora Radića objasniće u kom smislu je delo velikog župana Stefana Nemanje prelomno za razvoj srpske državnosti i kako je priznanje srpske države u okvirima vizantijskog sveta stvorilo osnovu za kasnije polaganje prava na krunu od strane njegovog naslednika, Stefana Nemanjića.
Naročita pažnja biće posvećena naporima braće Stefana i Save Nemanjića na planu stabilizacije prilika u zemlji, prevazilaženja krize izazvane sukobom braće Stefana i Vukana, odbrani od spoljašnjih opasnosti i neprijatelja, borbe za samostalnost srpske države u dramatično izmenjenim i složenim političkim okolnostima nakon rušenja Vizantijskog carstva 1204. godine. Program bi trebalo da pruži smernice za razumevanje politike Stefana Nemanjića, ali i uloge pravoslavne duhovne orijentacije kao obeležja od suštinskog značaja za identitet i koheziju srpske države.
Radivoj Radić redovni je profesor Filozofskog fakulteta u Beogradu i šef Katedre i seminara za vizantologiju. Predaje Istoriju Vizantije i na Filozofskom fakultetu u Banja Luci i Filozofskom fakultetu u Istočnom Sarajevu (Pale). Gostujući je profesor na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu. Radio je na Vizantološkom institutu SANU, a predavao je i Istoriju starog veka na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Prištini. Prevashodno se bavi poznovizantijskom istorijom i vezama između Vizantije i južnoslovenskih zemalja u kasnom srednjem veku. Za knjigu „Vreme Jovana V Paleologa (1332-1391)“ dobio je Oktobarsku nagradu grada Beograda za nauku. Za knjigu „Strah u poznoj Vizantiji, 1180-1453“ dobio je nagradu „Laza Kostić“ na Novosadskom sajmu knjiga, nagradu „Svetozar Miletić“ za publicistiku i nagradu Vukove zadužbine za nauku. Objavio je i knjige „Iz Carigrada u srpske zemlje. Studije iz vizantijske i srpske istorije“, „Srbi pre Adama i posle njega“ „Vizantija: purpur i pergament“, „Carigrad. Priče sa Bosfora“, „Jovan V Paleolog, vizantijski car (1341-1391)“, „Drugo lice Vizantije“, „Vizantija i Srbija: plamen i odsjaji”, „Konstantin Veliki – nadmoć hrišćanstva”, „Klio se stidi“, „Živeti u srednjem veku“ (u koautrostvu sa Vojislavom Jelićem), „Srbija 1217.“ ( u koautorstvu sa Sinišom Mišićem).
Učestvovao je na više desetina naučnih skupova i objavio preko stotinu naučnih radova. Pored akademske karijere, bavi se popularizacijom istorijske nauke.